Жасулан Дюсембин, 25 жаста, туған жері — Астана, сауда агенті
Қазақстан — менің этникалық Отаным, 2014 жылы Киевтегі «Слово Життя» институтына оқуға түскендіктен үшін Украинаға көшіп барамын. Мен осы институт туралы естідім, сол жерде оқуды шештім.
Киевке ұшып барған кезде, маған тіл тигізетін шығар деп ойладым, себебі мен Азиялықпын. Бірақ таңғалғаным, ешқашан мұндай нәрсе естімегенмін. Алғашқы күндерден Украина маған ерекше көңіл-күй мен ыңғайлылық сезімін тудырды. Менің осы елге үйренгенім соншалықты, бөтен елде жүргенімді ұмыттым. Жаман адамдарға қарағанда жақсы адамдарды көбірек кездестірдім, достарым да көп.
Қазақстандағы өмір Украинадағы өмірден қатты ерекшеленбейді. Барлығымыз бір кездері бір тудың астында болдық, сондықтан үлкен айырмашылықты сезбеймін. Өнімдердің бағасы да шамамен бірдей.
Украиналық қалаларда әр қаланың өз ағымы мен мәдениеті бар екендігі маған ұнайды. Киев — тамаша тарихы бар әдемі қала. Украинаның табиғаты менің жанымда орын алды.
Көптеген адамдар қазақтардың қонақжай халық екенін біледі. Украиндықтар меймандостықтан да кем түспейді. Менің ойымша, барлық Украинаға барып көрулері керек. Бірақ менталитетте айырмашылық сезіледі. Қазақстандықтар шығыс адамдары, ал украиндар Еуропаға жақын.
Украиндықтар мейман достықтан да кем түспейді
Украинада Қазақстанда секілді әртүрлі облыстарда тұратын адамдар арасындағы айырмашылық сезіледі. Мысалы, шығыс украиндықтар батыста тұратындардан ерекшеленеді.
Украинаны қарапайымдылығы үшін жақсы көремін. Бұл бірден сезіледі. Үйлену тойлары және туған күндерді керемет мерекелеу жоқ. Мен үшін Украинадағы адамдар болашаққа деген үлкен үмітпен қарайтындарымен ерекшеленеді.
Украинаны қарапайымдылығы үшін жақсы көремін
Арна Кантаева, 23 жаста, туған жері — Алматы, маркетолог
Мен Алматыданмын, осы қалада дүниеге келіп, өстім, барлық туыстарым мен достарым осында тұрады.
Украинаға екі жыл бұрын келдім, мені Киевке жұмысқа шақырды.
Көшу кезінде ерекше қиындықтар болмады, себебі компания өмір сүру және жұмыс істеу үшін қолайлы жағдай жасады. Қазақстандағыдай ұлттардың көптігінің болмауы шетелде ыңғайсыз болды. Сондай-ақ метрода және көшелерде маған жиі назар аударатын.
Киевте Қазақстан үшін жарнамаға қатысу мүмкіндігі бар. Жиі Азиялық бет-әлпеттер қажет болып жатады. Менің ойымша, менде Алматыда мұндай мүмкіндік болмас еді.
Қазақстан мен Украинадағы өмір өте өзгеше. Украинадағы адамдар біздің қарым-қатынасымызға қарағанда ашық, сыпайы. Мұнда көшелерде автокөліктер мен автобустар бірін-бірі басып, жүргізушілердің ұрысқандарын көре алмайсың. Азық-түлік бағаларына келетін болсақ, бәрі арзанырақ, бірақ Қазақстандағыдай азиялық азық-түлік түрлерінің көптігі жоқ.
Мүмкін, мұнда басқа валюта болғандықтан арзандық сезімі бар, бірақ үнемі теңгеге аударатын болсақ, онда баға бірдей болып шығады.
Украинадағы адамдар қарым-қатынасқа ашық, сыпайы, бізге қарағанда
Қазақтар мен украиндердің менталитеттері әртүрлі. Оны алғаш рет әріптесімнің үйлену тойында болған кезде байқадым. Мұнда үйлену тойлары жай қарайды және біздікіндей үлкен той жасамайды. Мен Киевтегі мекемелердің бірінде туған күнімді тойлаған кезде, біз әдемі киім киіп келдік, бірақ айналамыздағы адамдар жай ғана киінген. Мұнда құлшыныс пен бөсу жоқ.
Сондай-ақ, жұмыс кезінде басшылыққа қатысты айырмашылықтар бар. Қазақстанда сіз өзіңіздің басшыларыңызбен қарым-қатынаста қандай да бір шеңберлерге қадам жасай алмайсыз. Мұнда бәрі оңай және қарапайым.
Қазақстанмен ортақ ерекшеліктер - қонақжайлылық. Ол бұл жерде басқаша білінеді: қонақтар үшін үлкен дастарxан жаймаса да, бірақ мені жұмыста және қонақта қалай қарсы алғандары қатты ұнады.
Әр алты ай сайын мен Алматыға баып тұрамын. Қазір мен Украинаның жігітімен кездесіп жүрмін, онымен «Планета азаматы» бейнебаянының түсірілім кезінде таныстым. Енді Киевке көшіп, мұнда тұруды жоспарлап отырмын. Украинаны әдемі қалалары — Киев, Львов және Одесса үшін сүйдім. Осында өзімді еркін сезінемін.
Ернур Елемесов, 28 жаста, туған жері — Астана, фармацевт
Мен Ташкентте дүниеге келдім, бірақ Қазақстан — менің тарихи Отаным. Харьков қаласына 2007 жылы оқуға көшіп, 2012 жылға дейін тұрдым. Қиындықтар болмады, өйткені қала орыс тілінде сөйлейді. Жалғыз нәрсе, мені Барабашов нарығында жұмыс істеген вьетнамдықтармен немесе сол жерде оқыған қытайлықтармен шатастырды.
Біздің елдерімізде пәтерлерге, азық-түліктерге, киімге деген бағалар әртүрлі. Сол кезде олар Қазақстанға қарағанда әлдеқайда төмен болды. Менің ойымша, сол уақытта Украина Қазақстанға қарағанда әлдеқайда дамыған болатын, өйткені сол уақытта бізде көбісі нарықта киініп, сауда дүкендерінде адамдар өте аз болатын және Украинада ойын-сауықтар да жоғары деңгейде болды.
Қазір Қазақстанда тұрамын, себебі бұл менің тарихи Отаным. Бірақ Украинаны оның қонақжайлылығы үшін жақсы көрдім. Ол дәл Қазақстандағыдай. Украиндар — мейірімді, көңілді және жанашыр. Онда менің көптеген достарым мен таныстарым бар.
